Isi kandungan:
Sebilangan besar pelaburan boleh dikategorikan kepada dua kelas aset yang luas: ekuiti dan pendapatan tetap. Pelaburan ekuiti boleh dikatakan hampir sama dengan saham dan pasaran saham, manakala pelaburan berpendapatan tetap adalah bon, CD dan sekuriti lain yang memberi faedah. Para pelabur harus mempertimbangkan matlamat dan toleransi risiko masing-masing apabila memperuntukkan pelaburan di antara ekuiti dan sekuriti pendapatan tetap.
Perbandingan
Pelaburan ekuiti juga dipanggil pemilikan pemilikan. Membeli saham dalam syarikat memberikan pelabur kedudukan pemilikan di syarikat itu. Nilai saham berfluktuasi dengan kekayaan kewangan syarikat dan juga dipengaruhi oleh trend dalam pasaran saham keseluruhan. Pelaburan saham boleh terdiri daripada syarikat-syarikat yang stabil dan cip biru kepada isu-isu spekulasi dalam farmaseutikal, teknologi, perlombongan atau sektor lain. Pasaran saham boleh mempunyai tempoh masa di mana harga naik dengan ketara dan yang lain di mana nilai jatuh. Pulangan jangka panjang untuk saham biasanya melebihi pelaburan tetap pendapatan.
Pelaburan pendapatan tetap biasanya sekuriti hutang. Kerajaan dan syarikat meminjam wang dengan mengeluarkan bon. Bon membayar kadar faedah set per tahun dan mengembalikan prinsipal pada tarikh matang. Bon boleh mempunyai tempoh matang dari 30 hari hingga 30 tahun atau lebih. Bon Perbendaharaan A.S. dianggap sebagai pelaburan paling selamat yang tersedia, sementara hasil tinggi, bon sampah mempunyai risiko yang signifikan terhadap penerbit yang tidak membayar faedah atau membayar balik prinsipal.
Pertimbangan
Pulangan saham yang kukuh dalam pasaran yang semakin meningkat adalah menarik, tetapi pelabur mesti dapat mengendalikan masa ketika pasaran menurun. Jumlah risiko dalam portfolio saham boleh diselaraskan dengan mempelbagaikan melalui pegangan saham atau dana bersama. Pelaburan pasaran saham melibatkan banyak penyelidikan atau menggunakan pengurusan profesional melalui penasihat kewangan atau dana bersama.
Pelaburan pendapatan tetap harus dinilai berdasarkan kualiti kredit penerbit, masa sehingga bon matang dan hasil hingga jatuh tempo - pulangan tahunan jika dipegang hingga matang - sebelum memilih isu-isu tertentu untuk pelaburan. Bon boleh menjadi lebih sukar untuk dijual, dan kenaikan kadar faedah pasaran akan menyebabkan harga pasaran bon jatuh. Strategi bon berperingkat - portfolio bon yang matang dalam pelbagai jangka masa - atau membeli dana bersama pendapatan tetap membolehkan lebih banyak kecairan dan kepelbagaian.
The New York Times melaporkan kunci pelaburan yang berjaya adalah portfolio pelaburan ekuiti dan pendapatan tetap yang seimbang. Peruntukan aset perlu diselaraskan pada jadual tetap, secara automatik menjual aset apabila harga tinggi dan membeli apabila ia rendah.