Isi kandungan:
Seperti wang tunai, instrumen boleh niaga adalah berguna untuk membuat bayaran untuk barangan dan perkhidmatan. Walau bagaimanapun, menurut Perkara 4A Kod Perdagangan Seragam, yang digubal oleh kerajaan persekutuan untuk menyelaraskan undang-undang urus niaga komersial di semua negeri, instrumen boleh niaga berbeza daripada wang tunai. Tunai lebih cair daripada instrumen boleh niaga, kerana wang tunai membuat urus niaga segera. Instrumen boleh niaga adalah dokumen yang boleh dipindahmilik yang menjamin pembayaran tunai sama ada atas permintaan atau pada masa hadapan. Terdapat tiga jenis instrumen boleh niaga: nota janji hutang, bil pertukaran dan cek. Artikel 3 dan 4 instrumen boleh niaga pentadbiran UCC. Undang-undang ini menerangkan keperluan untuk instrumen boleh niaga dan implikasi undang-undang mereka.
Ciri-ciri Instrumen Boleh Niaga
Orang yang mengeluarkan instrumen boleh niaga dikenali sebagai pembuat, pembayar atau penerbit, dan orang yang menerima instrumen boleh niaga dikenali sebagai pembawa atau penerima. Instrumen boleh niaga secara bebas boleh dipindah dari orang ke orang. Sebagai contoh, penerima yang menerima cek boleh memindahkannya kepada sesiapa sahaja dan memberi kuasa untuk membayarnya. Memindahkan instrumen boleh niaga tidak memerlukan formaliti seperti surat ikatan pemindahan, pendaftaran atau duti setem. Instrumen boleh niaga mestilah secara bertulis yang merangkumi tulisan tangan, menaip atau mencetak komputer. Amaun, masa pembayaran dan penerima yang disebut di atas instrumen boleh niaga mestilah tertentu dan khusus. Pembuat mesti menandatangani instrumen boleh niaga untuk menjadikannya sah.
Nota Promosi
Nota janji adalah dokumen bertulis di mana pembuat menjanjikan untuk membayar jumlah tertentu kepada penerima sama ada atas permintaan atau selepas masa tertentu. Janji pembuat untuk membayar mestilah tidak bersyarat. Penghutang membuat nota janji untuk wang yang mereka bayar kepada penerima bayaran. Sebagai contoh, sijil deposit, atau CD, adalah nota janji hutang di mana institusi kewangan berjanji untuk membayar jumlah tertentu kepada penerima pada tarikh yang akan datang.
Rang Undang-Undang Pertukaran
Rang undang-undang pertukaran melibatkan tiga pihak: pembuat, penghutang dan penerima. Dalam bil pertukaran, pembuat perintah penghutangnya untuk membayar amaun terhutang kepada pihak ketiga, atau penerima, apabila diminta atau pada tarikh yang akan datang. Pembuat tagihan pertukaran tidak menjanjikan untuk membayar. Selain itu, kedua-dua pembuat dan penerima mesti menerima bil pertukaran untuk menjadikannya sah.
Semak
Cek, seperti bil pertukaran, melibatkan tiga pihak: pembuat, bank dan penerima. Pembuat cek mengarahkan bank untuk membayar jumlah tertentu kepada penerima. Terdapat tiga jenis cek: cek terbuka, cek cek dan pembawa yang tidak boleh dirunding. Cek terbuka membolehkan penerima membayar tunai di kaunter bank. Cek tidak boleh dirunding dikreditkan ke akaun bank penerima dan tidak boleh dipindah milik. Cek pembawa dibayar kepada mana-mana orang yang membentangkannya di kaunter bank untuk pembayaran.